Geouwehoer en verjaardagspartijtjes…

Ook stressvolle dagen zijn blijkbaar mogelijk in het mooie Zuid Afrika. Een weekje geleden begon mijn dag met een overheerlijk ontbijtje voor onze 4 gasten. Een wat ouder stel uit “England” (op zn kak uitgesproken) en een wat jonger stel uit Canada (voor hun Caainaadaaa...lekker overdreven ;)). En daar begon ook meteen het gelazer mee…”mevrouw wilde niet betalen voor haar Scotia tour”…(ziekwijf dacht ik nog…;)) maar daar bleef t niet bij… Omdat haar (ook al zo leuke) “husband” stennis had lopen slaan de nacht ervoor werd ze al met een big attitude wakker (alsof die nog niet groot genoeg was)…Anyway…haar “stennis” sloeg door in het uitschelden van de mederwerkers bij Dolphin View (ik dus)...Na een hoop arrogante blikken en 10 telefoontjes naar Anita later was haar “husband” toch wel bereid om te betalen…WAT een gezeik!
Alsof dit nog niet genoeg was…deed zich ondertussen bij het “oudere stel” een ander probleem voor…De beste man had zijn autosleutels in de huurauto laten zitten die automatisch bij het dichtslaan van de deur “schijnbaar” in het slot was gevallen…Geeeeen idée dat dit zo bij auto’s werkt…(?) maargoed…er moest dus iemand komen om de auto open te breken…Nu zijn ze in Afrika nogal “mensonvriendelijk” als het gaat om service…dus er werd niet opgenomen bij het bedrijf die de auto open moest breken…Zuuuuuuuuucht! Als gastvrouw voelde het als mijn plicht om toch maar even MEE te werken…nadat ik het Candese stel ERUIT had gewerkt ;)
Na veel gebel, geklaag, gescheld en voor de Engelse mister een pakje sigaretten verder kwam er dan ein-de-lijk iemand om de auto open te breken….
Ik werd een aantal maal aanbeden (heerlijk gevoel haha;)) en ze vertrokken naar Uitenhage…

Dan denk je na zo’n dag…laat ik maar even de kroeg in duiken. Dus…spulletjes gepakt en hop diezelfde avond…naar de kroeg…We kwamen om een potje “relaxed” te poolen en dat ging ook voor de eerste 5 minuten goed…TOTDAT onze oude bekenden (nog steeds geen idée hoe ze allebei heten ?) mee wilde doen met ons poolspelletje…Naja ok prima…1 potje dan…Eenmaal aan de gang komt er een club Sjonnies binnenlopen waarvan het “opperhoofd” (ik leg uit: mister Don Corleone himself) op de tafel gaat hangen om ons spelletje te verzieken. Dikke stennis van onze twee mannelijke medespelers…en uiteindelijk hadden we 1 pooltafel met zn 15-en!! Op dat moment heb ik voor mezelf het spel maar gestaakt, want hier had ik echt geen trek in…Wat een malloot…Even later wilde de Don zelfs een serieus gesprek met me aangaan?!!! Alsof ik daar zin in had…Jullie kunnen je vast wel voorstellen dat Laura de rest van de avond kokent op een barkruk heeft gezeten en een paar goede arrogante blikken had losgelaten!
Na dit tafereel werd onze pooltafel afgepakt door een ander stel en moesten we wachten op de eigenaar van de Sovereign want die zou de sleutels van de andere pooltafels meenemen. Lekker geregeld ;)! Onze twee Zuid Afrikaanse “vrinden” wilden nog wel een potje spelen en wachtten met ons mee…
Nu hou ik best wel van een praatje op zn tijd…en in het begin kwamen er nog leuke gesprekken uit…maar na een huntertje of 4 werd mijn gesprekspartner toch wel zo “diepzinnig” dat ik bijna uit het raam hing van ellende… Hij had het alleen maar over hoezeer hij ons respecteerde, en wat mijn doel was in het leven, hoe mijn leven er in Nederland uit zag, of we elkaar nog ooit zouden zien, dat hij naar Nederland wilde reizen voor ons…BLABLABLA…Een UUR (en ik maak geen geintjes) lang heeft hij aan mn kop gezeurd…totdat ik het op een gegeven moment zO zat was dat ik pardoes ben opgestaan en weggelopen…”Dikke doei…zoek t uit”…Ik hoop dat ik m nooit meer sporadisch tegenkom…maar ik vrees met grote vrezen dat ons laatste weekend vol met diepzinnig geleuter zit…

Anyway de volgende dag zou een stuk leuker ingevuld zijn qua gesprekken want we zouden weer naar onze “vrinden” in PE rijden. Daisy, Lisette, Charlotte en Dicky hadden een modeshow georganiseerd voor de weeskinderen waarbij zij stage liepen. Enorm genoten van alle blije kindertjes en modelletjes die heen en weer paradeerden over de catwalk. In het midden van de show was de trekking voor een aantal prijzen en wederom viel de helft van alle “Khaya’s” goed in de prijzen...Gert-Jan, Lotte en ratatatatataaa ikke :). Hoe kan t ook anders ;)
Na de modeshow zijn we met Marijn en Albertine naar HET zwembad in PE gereden waar we door de harde en koude wind met kippenvel aan ons kleurtje werkten. Daarna nog even een cocktailtje gedronken bij Saints (overigens niets vergeleken met de cocktailtjes van de Mexican). Ik had een “Latin Lover” besteld...maar werd er totaaaal niet warm van...
‘s Avonds vierde Daisy haar 21ste verjaardagsfeestje...waarbij alle Khaya’s wederom weer van de partij waren. Leuk feestje, leuke mensen en we belandden met Tom, Toon, Piet, Daisy en Lisette nog even in een onwijs leuk kroegje in PE.
Volgende dag “vroeg” (12.00 uur) opgestaan om naar Sardinia Bay te rijden wat echt een onwijs leuk strand is...Daar aangekomen kwamen we Tamara, Renate en Albertine tegen waarna we een heerlijk...jawel...BROODJE KROKET hebben gegeten... Beetje jammer van de smaak en de Duitser die heel stoer “broodje kroket” op zn Hollands uit probeerde te spreken...maargoed heerlijk weekendje weer!

Dit weekend is ons laatste weekendje in J-Bay...snik snik...We hebben alles en iedereen hier al mentaal op voorbereid en er worden sporadisch afscheidsfeestjes voor ons georganiseerd. De eerste zal vrijdag plaatsvinden (na een beetje genetwerk bij de barmannen van de Sovereign...jaja ook die leuke ;)) Nog even afwachten wat hier van terecht gaat komen...maar wellicht een avond vol “free drinks”...we gaan het meemaken...

Liefs Laura